Architect Jan-Albert De Bondt (Gent 22 augustus 1888 – Gent 18 maart 1969) kocht op 9 juli 1928 een stuk bouwgrond  op de hoek van de Krijgslaan en de Vaderlandstraat.
werd de nieuwe wijk in de volksmond het “Miljoenenkwartier” genoemd.

De verkaveling van een deel van het terrein van de wereldtentoon­stelling in 1913, waarbij het accent werd gelegd op residentieel wonen. Wat men er bouwde lag vast in strikte regels, maar de keuze van een stijl was volkomen vrij.
Zo is de wijk een soort van staalkaart geworden van de diverse tendensen in de architectuur van de late jaren twintig en de jaren dertig, van neostijlen over art deco en  nieuwe Zakelijkheid tot inter­ nationaal modernisme.

Ook in het interieur heeft De Bondt diverse strek­kingen verwerkt. Via een groen en zwart betegelde vestibule komt men in een indrukwekkende inkomhal, waarin vooral de monumentale trap opvalt. (afb. op p. 11). De bekleding van de trapwand met zwarte en gele tegels in een hoekige meandervorm versterkt nog de kubistische compositie. De tegels werden geleverd door Clem. Houbens-Wallens, de Brusselse importeur van de Céramiques Le Sphinx, en geplaatst door J. Boxtaele & Ch. Vincent (Lousbergskaai 75, Gent).

Heel subtiel wordt deze rechthoekige compositie doorbroken door een bronzen borstwering met krulmotief, een element dat ook in andere ontwerpen van De Bondt is terug te vinden. Typisch De Bondt zijn ook de boogvormige openingen, hier bekleed met bladzilver. Het ovale plafond, met een verdiepend reliëfeffect dat geaccentueerd wordt door de indirecte verlichting met buislampen, introduceert de stroomlijnesthetiek van de jaren dertig in het interieur.

Links in de hal bevindt zich een spreekkamer onder de toren, met uitzicht zowel op de Krijgslaan als op de Vaderlandstraat”. Net zoals de meeste andere deuren in het gebouw bestaat de toegangsdeur uit een houten raster van vierkantjes, gedeeltelijk beglaasd. Daarnaast geeft een smeedijzeren deur toegang tot de woonkamer. Deze deur was oorspronkelijk ingevuld met gewoon glas en binnenin afgeschermd met een op metalen latjes gespannen gordijn. Achter aan de inkomhal trekt een bas-reliëf van Olivier Piette de aandacht. De Bondt kocht zelf de steen voor de uitwerking van het beeldhouwwerk. Op die plek is er links een toegang naar de keuken en vroeger ook naar de studio, en rechts een toegang naar het toilet en de dienstingang.

De eerste verdieping bestaat eigenlijk uit drie niveaus, waarin de vier slaapkamers, de linnen­ kamer, de berging en de badkamer zijn geschikt. De ruime overloop onder een rondboog keek met vijf verticale ramen oorspronkelijk uit een een terras, met aan de linkerkant een toegangsdeur. De overloop was oorspronkelijk ingericht als zithoek. Of hier de salonmeubelen in zebrano­ plakhout demipoli van Theophile en Jozef Mees (Kunstmeubelmakerij, Zalmstraat 26, Gent) uit 1937 hebben gestaan valt nu niet uit te maken. De meubelen zijn hoe dan ook verdwenen.

De badkamer, bekleed met witte marmeren vloerplaten en witte en blauwe tegeltjes, is nog steeds in oorspronkelijke staat. In de toren werd een ruimte voor het dienstpersoneel ondergebracht, bereikbaar met een smalle ingewerkte trap. Elke slaapkamer in 1935 werd bemeubeld met een groot bed, een nachttafel, een kleerkast, een kaptafel en twee stoelen in avodiré door René Billiet (Posthoornstraat 9, Gent) kan niet worden bepaald omdat ook dit meubilair verdwenen is.
De studio aan de Vaderlandstraat – het atelier van de architect – was slechts één bouwlaag hoog en werd bekroond met een dakterras dat uitgaf op de overloop van de villa.