Breng onze kasseien terug!
Het Ros Beyaert park werd in het kader van het verkavelingsplan van 1926 volgens de strikt symmetrische lijnen van de Wereldtentoonstelling residentieel aangelegd. Het merkwaardige is dat de aanleg van de beplanting eveneens symmetrisch was.
De drie verschillende parkjes zijn er steeds geweest, ondanks wat sommigen ooit beweren zijn ze nooit één geweest.
© Ros Beyaertpark anno 2021
Het Miljoenenkwartier inclusief Het Ros Beyaert park is beschermd stadszicht sinds 18 april 1994. Bij de aanleg van het park werd het licht moerassig gebied drooggelegd. Er werd eveneens rekening gehouden met het evenwicht van het grondwater, kuilen en glooiingen werd voorzien in de verschillende grasperken voor de opvang van regenwater. Dat is tot op vandaag nog altijd zo. Doorheen de jaren en tot op vandaag heeft deze “ecologische realisatie avant la lettre” perfect gewerkt.
Niks tegen ontharding en een gezond waterpeil, maar in het Paul de Smet de Naeyerpark (Miljoenenkwartier) is er tot
op heden nooit een waterprobleem geweest,m.a.w. er is geen daadwerkelijke reden om te ontharden laat staan dat er een wetenschappelijke studie over zou gemaakt zijn.
© Het Ros Beyaertpark is oudsher een park geweest waar iedereen welkom was.
Het park is steeds en een plek voor onthaasting geweest waar iedereen welkom was, ondanks de restricties, hebben kinderen er steeds en tot op vandaag gespeeld en geoefend ( scholen, jeugdbewegingen … ) . Nooit heeft iemand gevraagd naar hangmatten en speeltuigen.
Het park werd lang vlijtig en strikt onderhouden. Er was een lage omheining opdat men het gras niet zou betreden, een alerte parkwachter hield alles in de gaten.
© Het is onaanvaardbaar dat zulk een mooi residentieel park zo schoorvoetend wordt onderhouden.
© hier zouden we vier identieke symmetrische Japanse kerselaars moeten zien.
Momenteel wordt het park niet meer onderhouden zoals het hoort, de symmetrisch beplanting is men totaal vergeten, zoals vb. bij de Japans kerselaars tussen de pergola’s aan het beeld van Force Beauté en Sagesse. Het park heeft veel van zijn pluimen verloren, gelukkig zijn er de grote bomen, die geen dorst kennen.
Slecht onderhoud trekt vandalisme aan, nog dit jaar werd één van de kerselaars volledig vernield.
Het Ros Beyaert is strikt residentieel en mag niet als wildtuin onderhouden worden.
Het moet omstreeks eind de vijftiger jaren geweest zijn dat men de kasseien rond het park oneerbiedig heeft overgoten met asfalt, ten nadele van de ruimtelijkheid van deze merkwaardige, mooie omgeving.
© de asfaltering heeft de grandeur van de buurt weggenomen.
Indien men toch wil ontharden en het erfgoed wil beschermen is er maar een ding te doen en dat is respect tonen voor het verkavelingsplan van 1926 en natuurlijk de drie delen van het park behouden. Verwijder de asfalt en voer bijvoorbeeld de natuurvriendelijke, kasseien opnieuw in. Het water kan dan via de voegen opnieuw de grond insijpelen voor 10 of 15 %. Het Miljoenenkwartier zal in al zijn grandeur herrijzen ……waarin de ruimte tussen de drie parkdelen een onontbeerlijke rol spelen.
© de kasseien onderaan het asfalt vragen om aandacht.
Het project voor ontharding, in uitvoering van het bureau Romain in het Ros Beyaert park is daarom een gemiste kans, totaal zinloos en een grote geld verspilling. Rekening houdend met de noden van vandaag moet de renovatie van het Paul de Smet de Naeyerpark in de globaliteit van het Miljoenenkwartier worden aangepakt, desnoods in een meerjarenplan.
In plaats dit beschermd erfgoed te vernielen zijn genoeg plaatsten in Gent waar bewoners zuchten om een park. En er zijn bovendien voldoende plaatsen waar je met succes terecht kunt ontharden en vergroenen.
Trouwens het respect voor het verkavelingsplan van 1926 kan vandaag geïnterpreteerd worden als een unieke kans om erfgoed en ecologie succesvol met elkaar te verbinden.
De stad Gent dient zijn geschiedenis te kennen en de bescherming na te leven, waarin ze zelf een voorbeeldfunctie zouden moeten zijn naar de bewoners toe. Het is allemaal weinig ernstig.
De bezorgde en werkelijke bewoners van rond het Paul de Smet de Naeyerpark en het Miljoenenkwartier hebben de bouwvergunning van het onthardingsproject van de stad Gent terecht geprotesteerd waarop de stad prompt zijn vergunningsaanvraag heeft ingetrokken vanwege het ontbreken van de meest essentiële documenten. Nogmaals waar is de ernst ?
Respecteer het verkavelingsplan van 1926 met het volle besef dat we leven in 2021!